Het is mij als Deken van de Surinaamse Orde van Advocaten een genoegen vandaag hier te mogen staan en het woord tot u te mogen richten bij deze – wat ons betreft – heugelijke gelegenheid. Deze gelegenheid mogen wij zien als wederom een stap richting de verdere versterking van onze rechtsstaat.
Het recht heeft onder meer tot taak de samenleving te reguleren. Die regulering kan niet goed plaats vinden als dat recht te ver van de burger af staat. In figuurlijke zin betekent dat dat de rechtsregels, het positief recht, nooit zo ver van de burger mag afstaan dat die zich daarin niet meer kan herkennen. In letterlijke zin betekent het dat het eigenlijk nooit zo kan zijn dat de burger geen toegang tot dat recht heeft omdat die honderden km moet reizen om zijn recht te kunnen effectueren of omdat die zich geen toegang tot dat recht kan verschaffen omdat die daar het geld niet voor heeft. Als dat het geval is, is de toegang tot recht slechts weggelegd voor degene die vlakbij – in Paramaribo – wonen. Of voor de rijken.
En daarom verheugt deze dag mij zo. Immers wordt vandaag het recht – de zittingen, de rechter – in elk geval in letterlijke zin dichter bij de burger gebracht. De burger kan op deze manier makkelijker een beroep doen op het rechtssysteem en dat heeft naar wij hopen een positieve uitwerking op de rechtsbeleving. De Surinaamse Orde van Advocaten kan dit alleen maar toejuichen.
Toch brengt dit – de zittingen in het district Marowijne en vanaf volgende week ook in Brokopondo – ook weer uitdagingen met zich. Het dichterbij brengen van de zittingen bij de burger betekent dat ook in financiële zin aan de behoefte van de burger tegemoetgekomen wordt, maar voor de advocaat brengt dit uitdagingen. De huidige economische situatie in het land maakt het noodzakelijk dat advocaten in hun kantoorpraktijk goed nagaan welke uitgaven en kosten zij zich kunnen permitteren. Niet alle kosten kunnen op de cliënten worden afgewenteld omdat het honorarium daardoor voor menigeen onbetaalbaar wordt. Maar wie moet bijvoorbeeld de kosten betalen voor de rit naar Moengo?
En ja dan moet ik het alweer hebben over het uitblijven van een oplossing met betrekking tot de vergoedingen voor de kosteloze rechtsbijstand. Zonder daarover verder uit te wijden – het probleem is inmiddels bij u allen alom bekend – roep ik de regering op zich met spoed te buigen over deze kwestie en een vergoeding vast te stellen die de advocaat in staat stelt zijn diensten naar behoren te verrichten en zijn cliënt op een kwalitatieve wijze te bedienen. Voorts roep ik de assemblee op om op de landsbegroting ruimte te maken voor deze specifieke kostenpost en ervoor te zorgen dat er voldoende middelen vrijgemaakt worden om dit te betalen, waardoor Suriname niet langer mensenrechten hoeft te schenden. Laten we met de meeste spoed een oplossing hierin brengen.
Het verplaatsen van zittingen naar de districten brengt aan de andere kant ook opportunities voor onze advocaten met zich: immers ontstaat er nu de mogelijkheid voor advocaten om zich dichter bij de doelgroep te vestigen, dichter bij de potentiële cliënten. En wie weet maken we met deze dag een stap in die richting.
Geachte aanwezigen, ik ben enorm blij met deze dag. Namens alle leden van de Surinaamse Orde van Advocaten het Hof van Justitie, het district Marowijne en de Surinaamse samenleving te feliciteren met deze grote stap om de zittingen dichter bij de burger te brengen.
Dank u wel.
